پرورش تفکر الگوریتمی از سنین پایین: به کارگیری رباتیک آموزشی و برنامه نویسی بصری در توسعه مهارت های حل مسئله دانش آموزان ابتدایی

در دنیای امروز، با رشد سریع فناوری های نوین، پرورش مهارت های حل مسئله و تفکر الگوریتمی از سنین پایین به یک ضرورت اساسی در بهبود کیفیت آموزش و تربیت نسل های آینده تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری رباتیک آموزشی و محیط های برنامه نویسی بصری بر توسعه تفکر الگوریتمی و توانایی های حل مسئله در دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. در این راستا، مبانی نظری مرتبط با یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری فعال و یادگیری از طریق بازی به عنوان چارچوب مفهومی این مطالعه مورد تبیین قرار گرفته اند.در مقاله ابتدا مفاهیم کلیدی مانند تفکر الگوریتمی، رباتیک آموزشی و برنامه نویسی بصری تشریح شده و سپس ابزارها و محیط های آموزشی مانند ربات های تعاملی کوچک و نرم افزارهای برنامه نویسی بصری )مانند Scratch و (Blocklyمعرفی می شوند. استفاده از روش های پژوهشی ترکیبی—شامل مصاحبه با معلمان، مشاهدات میدانی، و ارزیابی های پیش و پس از اجرای دوره های آموزشی—این امکان را فراهم آورده است تا تاثیر مستقیم این فناوری ها بر رشد مهارت های شناختی و حل مسئله دانش آموزان اندازه گیری شود.نتایج اولیه نشان می دهد که استفاده از رباتیک آموزشی و برنامه نویسی بصری باعث بهبود قابل توجه تفکر منطقی، خلاقیت و توانایی حل مسائل ساختاری در دانش آموزان می شود. علاوه بر این، این رویکرد نوین زمینه ساز افزایش علاقه مندی کودکان به رشته های STEM و توسعه نگرش آینده نگر در فرآیند یادگیری است. مقاله همچنین به چالش های موجود در پیاده سازی این فناوری ها، از جمله نیاز به آموزش تخصصی معلمان، تامین زیرساخت های فنی در مدارس و تطبیق محتوای درسی با نیازهای فرهنگی و اجتماعی دانش آموزان پرداخته و راهکارهایی جهت غلبه بر این چالش ها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

تفکر الگوریتمی ، رباتیک آموزشی ، برنامه نویسی بصری ، مهارت های حل مسئله