تاثیر آموزش دینی در شکل گیری باورها، نگرش ها و رفتارهای اخلاقی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش دینی در شکل گیری باورها، نگرش ها و رفتارهای اخلاقی دانش آموزان انجام شد. تربیت دینی یکی از مهم ترین ابعاد نظام تعلیم و تربیت است که نقش تعیین کننده ای در شکل گیری شخصیت، باورها، نگرش ها و رفتارهای فردی و اجتماعی دانش آموزان دارد. مقطع متوسطه اول به دلیل ویژگی های خاص رشدی نوجوانان، اهمیت ویژه ای در فرآیند تربیت دینی دارد. در این دوره، دانش آموزان در مرحله حساسی از شکل گیری هویت قرار دارند و به شدت تحت تاثیر محیط، همسالان، رسانه ها و الگوهای رفتاری هستند. از این رو، آموزش مفاهیم دینی در این مقطع می تواند نقش اساسی در جهت دهی فکری و اخلاقی آنان ایفا کند. این پژوهش با هدف بررسی اهمیت تربیت دینی در مقطع متوسطه اول، به شناسایی روش های تدریس موثر، راهکارهای ارتقاء کیفیت آموزش دینی، و تاثیر آن بر شکل گیری باورها و رفتارهای اخلاقی دانش آموزان پرداخته است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که استفاده از روش های نوین و فعال تدریس مانند قصه گویی، گفت وگو، بازی های آموزشی، فعالیت های گروهی، بهره گیری از فناوری و ایجاد پیوند بین مفاهیم دینی و مسائل واقعی زندگی دانش آموزان، می تواند موجب یادگیری عمیق تر و پایدارتر آموزه های دینی شود. همچنین، نقش معلمان دینی به عنوان الگوهای رفتاری و اخلاقی، و ارتباط سازنده با خانواده ها، در تقویت فضای معنوی و تربیتی مدارس بسیار موثر است. در نهایت، تقویت تربیت دینی در این دوره می تواند نسل آینده را به افرادی مسئول، متعهد، اخلاق مدار و آگاه به ارزش های دینی و انسانی تبدیل کند و زمینه ساز شکل گیری جامعه ای سالم، متوازن و با ثبات فرهنگی باشد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت دینی ، مقطع متوسطه اول ، معلم