نقش مدیریت هیجانی معلمان در ایجاد جو مثبت کلاسی

احمدییکی از چالش های اساسی آموزش ابتدایی، ایجاد محیطی انگیزشی، خلاقانه و مشارکتی برای یادگیری موثر دانش آموزان است. در این میان، بازی وارسازی به عنوان یک رویکرد نوین آموزشی که عناصر بازی را در ساختار یادگیری تلفیق می کند، می تواند نقش موثری در ارتقاء کیفیت آموزش، انگیزش درونی، پرورش خلاقیت و توسعه تفکر دانش آموزان ایفا کند. هدف این مقاله، بررسی جامع کاربرد بازی وارسازی در آموزش ابتدایی با تاکید بر تقویت خلاقیت و تفکر یادگیرندگان است. مطالعه حاضر به شیوه مروری و تحلیلی انجام شده و با تکیه بر منابع معتبر داخلی و خارجی، مفاهیم نظری، پیشینه پژوهشی، کارکردهای عملی، چالش ها و راهکارهای اجرایی بازی وارسازی در آموزش کودکان دبستانی مورد واکاوی قرار گرفته است. ابتدا، مبانی نظری بازی وارسازی از منظر روان شناسی شناختی، نظریه های انگیزشی، یادگیری ساخت گرا و نظریه های خلاقیت بررسی شده است. در ادامه، با مرور مطالعات پیشین داخلی و بین المللی، شواهد علمی مبنی بر تاثیر مثبت بازی وارسازی بر یادگیری فعال، مشارکت اجتماعی، انگیزش تحصیلی، خلاقیت، حل مسئله، و تفکر انتقادی ارائه شده است. یافته های تحلیلی مقاله نشان می دهد که عناصر کلیدی بازی وارسازی همچون پاداش، سطوح چالش، بازخورد فوری، داستان پردازی، رقابت سالم، شبیه سازی نقش، جدول امتیاز و ماموریت های مرحله ای، قادرند یادگیری را برای دانش آموزان جذاب تر و معنادارتر کنند. همچنین، بازی وارسازی می تواند فضای کلاس را از حالت سنتی و منفعل به محیطی فعال، مشارکتی و کاوش محور تبدیل کند که در آن دانش آموزان یادگیری را نه صرفا وظیفه ای آموزشی، بلکه تجربه ای لذت بخش تلقی می کنند. در عین حال، مقاله به چالش ها و محدودیت های مهمی نیز پرداخته است؛ از جمله کمبود زیرساخت های فناوری، نبود آموزش کافی برای معلمان، نگرش سنتی والدین و مدارس، طراحی سطحی یا تجاری شده بازی ها و خطر افت انگیزش درونی در صورت اجرای نامناسب. به همین جهت، اجرای موفق بازی وارسازی نیازمند تدوین سیاست های کلان، توانمندسازی معلمان، فرهنگ سازی، تولید محتوای بومی و ارزیابی علمی اثرات آن است. در پایان، بر مبنای تحلیل های انجام شده، پیشنهاداتی عملی برای نهادهای آموزشی، معلمان، والدین و پژوهشگران ارائه شده که می تواند مسیر استفاده موثر از بازی وارسازی در آموزش ابتدایی را هموارتر کند. بازی وارسازی نه تنها ابزاری برای سرگرمی آموزشی، بلکه رویکردی تحول آفرین در یادگیری است که می تواند زمینه ساز تربیت دانش آموزانی خلاق، مستقل و دارای تفکر انتقادی باشد. این مقاله تلاش کرده است تا تصویری علمی، جامع و کاربردی از ظرفیت های این رویکرد نوین ارائه دهد تا بتوان از آن به عنوان منبعی معتبر در پژوهش ها و سیاست گذاری های آموزشی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی وارسازی ، خلاقیت ، تفکر ، یادگیری فعال ، دانش آموزان ابتدایی ، انگیزش ، طراحی آموزشی