تقویت ایمان و اعتقادات دینی در محیط های آموزشی

مدرسه و در راس آن معلم، نقش موثری در تربیت دینی کودک دارد. همه ی انسان ها بویژه در دوران کودکی فطرتا به نیکی و زیبایی تمایل دارند. اگر معلم بخواهد ذهن کودکان را با مفاهیم دینی پر کند نتیجه نمی دهد؛ به جای انبوه سازی دینی باید در صدد ایجاد بصیرت دینی باشیم.این مقاله ازنوع توصیفی - کتابخانه ای می باشد. هدف از این مقاله تربیت دینی کودکان از طریق درونی سازی باورهای دینی است. از آنجا که کودکان دارای تفکر عینی هستند؛ منشا تربیت برای آنها رفتار اطرافیانشان مخصوصا؛ والدین و معلم شان می باشد. در نتیجه لازم است فرزندان خود را نسبت به علت انتخاب رفتار ها هوشیار سازیم و از آنها بخواهیم دنبال استدلال هایی باشند و به عمق معانی ومفاهیم رجوع کنند.

کلیدواژه ها:

دین ، تربیت دینی ، درونی سازی ، کودکان.