نقش آموزش آنلاین در توسعه مهارت های خودتنظیمی در دانش آموزان

با گسترش روزافزون فناوری و تغییر پارادایم های آموزشی، آموزش آنلاین به عنوان یک راهکار نوین و موثر در فرایند یاددهی-یادگیری مطرح شده است. این شیوه آموزشی، با فراهم آوردن محیطی منعطف و دانش آموزمحور، پتانسیل بالایی در تقویت مهارت های گوناگون در دانش آموزان دارد. یکی از مهم ترین این مهارت ها، خودتنظیمی است که نقش حیاتی در موفقیت تحصیلی و زندگی فردی ایفا می کند. خودتنظیمی به توانایی فرد در برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی فرایند یادگیری خود اطلاق می شود و شامل ابعاد شناختی، فراشناختی، انگیزشی و رفتاری است. آموزش آنلاین، با ویژگی هایی نظیر انعطاف پذیری زمانی و مکانی، دسترسی به منابع آموزشی متنوع، و امکان انتخاب مسیر یادگیری، فرصت های بی بدیلی را برای پرورش این مهارت ها در دانش آموزان فراهم می آورد. در محیط های یادگیری آنلاین، دانش آموزان مسئولیت بیشتری در قبال یادگیری خود بر عهده می گیرند و این امر به طور طبیعی به تقویت حس استقلال و خودکارآمدی در آن ها منجر می شود. این مقاله مروری جامع، به بررسی نقش آموزش آنلاین در توسعه مهارت های خودتنظیمی در دانش آموزان می پردازد. ابتدا به تبیین مفهوم آموزش آنلاین و ویژگی های آن پرداخته می شود. سپس، مفهوم خودتنظیمی و ابعاد مختلف آن تشریح می گردد. در ادامه، مکانیزم هایی که از طریق آن ها آموزش آنلاین می تواند به تقویت مهارت های خودتنظیمی کمک کند، مورد تحلیل قرار می گیرد. همچنین، چالش ها و فرصت های پیش رو در این زمینه مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. هدف نهایی این مقاله، ارائه یک چارچوب نظری جامع و کاربردی برای استفاده بهینه از پتانسیل آموزش آنلاین در جهت پرورش دانش آموزان خودتنظیم و مستقل است که بتوانند در دنیای پیچیده و متغیر امروز، مسیر یادگیری خود را به طور موثر مدیریت کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش آنلاین ، خودتنظیمی ، دانش آموز ، یادگیری الکترونیکی ، مهارت های فراشناختی