یادگیری در عصر دیجیتال: بازسازی نقش معلم و دانش آموز با بهره گیری از فناوری های نوین در مدارس

پیشرفت سریع فناوری های دیجیتال، نظام های آموزشی را با فرصت ها و چالش های جدیدی مواجه ساخته است. مدارس، به ویژه در مقاطع ابتدایی و متوسطه، ناگزیرند با بهره گیری هدفمند از فناوری، خود را با نیازهای یادگیرندگان نسل دیجیتال تطبیق دهند. این مقاله به بررسی نقش فناوری های نوین در بازآفرینی فرآیند تدریس و یادگیری و بازتعریف جایگاه معلم و دانش آموز در محیط های آموزشی می پردازد. در محیط های دیجیتال، معلم از نقش انتقال دهنده صرف دانش فاصله می گیرد و به طراحی گر موقعیت های یادگیری و راهنمای رشد ذهنی دانش آموز تبدیل می شود. از سوی دیگر، دانش آموز نیز به جای شنونده ای منفعل، به کاوشگری فعال در مسیر یادگیری تبدیل می گردد. یافته های این پژوهش، بر پایه مرور ادبیات و تجربیات مدارس فناورانه، نشان می دهد که بهره گیری سنجیده از ابزارهای نوین، نه تنها موجب افزایش تعامل، انگیزش و خودتنظیمی در یادگیرندگان می شود، بلکه بستر مناسبی برای پرورش مهارت های آینده محور همچون تفکر انتقادی، خلاقیت و سواد دیجیتال فراهم می سازد. در پایان، راهکارهایی برای استفاده موثر از فناوری در مدارس، با تاکید بر تربیت معلمان دیجیتال، ایجاد زیرساخت مناسب، و طراحی آموزش های ترکیبی ارائه شده است.واژگان کلیدی: یادگیری دیجیتال، نقش معلم، فناوری آموزشی، آموزش ترکیبی، مدارس هوشمند