بررسی رابطه بین استفاده از فناوری های هوشمند با افزایش انگیزه و خلاقیت دانش آموزان

در عصر حاضر، فناوری های هوشمند به یکی از ارکان اصلی در فرایندهای آموزشی تبدیل شده اند و نقش چشمگیری در تحول روش های یاددهی-یادگیری ایفا می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان میزان بهره گیری از فناوری های هوشمند و سطح انگیزه و خلاقیت دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول در یکی از مدارس شهری بود. نمونه ای به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش نامه های استاندارد انگیزش تحصیلی و خلاقیت تورنس، همراه با پرسش نامه محقق ساخته استفاده از فناوری های هوشمند گردآوری شد. داده ها با بهره گیری از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین استفاده از فناوری های هوشمند و هر دو متغیر انگیزه و خلاقیت دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به ویژه، ابزارهایی مانند تبلت، نرم افزارهای تعاملی و تخته های هوشمند بیشترین تاثیر را در ارتقاء سطوح درونی انگیزه و افزایش ایده پردازی خلاقانه داشتند. یافته ها بیانگر آن است که به کارگیری مناسب از فناوری های نوین آموزشی می تواند بستری پویا برای رشد ذهنی و انگیزشی دانش آموزان فراهم آورد. بر این اساس، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی با تجهیز مدارس به فناوری های هوشمند، زمینه ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش استعدادهای نوآورانه را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

فناوری های هوشمند ، انگیزه تحصیلی ، خلاقیت دانش آموزان ، یادگیری نوین ، آموزش هوشمند