تاثیر سبک های یادگیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان: مطالعه ای بر اساس نظریه کلب

در دنیای امروز آموزش و پرورش، شناخت تفاوت های فردی در یادگیری به عنوان یکی از عوامل کلیدی موفقیت تحصیلی دانش آموزان مطرح است. یکی از رویکردهای موثر در درک این تفاوت ها، بررسی سبک های یادگیری بر اساس نظریه دیوید کلب است که یادگیری را فرآیندی فعال، تجربی و چرخه ای معرفی می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های یادگیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. در این مطالعه، چهار سبک یادگیری اصلی کلب شامل همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق دهنده مورد تحلیل قرار گرفته اند و نقش هر یک از این سبک ها در بهبود یا افت عملکرد تحصیلی دانش آموزان بررسی شده است. برای گردآوری داده ها از منابع کتابخانه ای، اسناد پژوهشی و تحلیل محتوای مطالعات پیشین بهره گرفته شده است. پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و به صورت کیفی و با استفاده از روش تحلیل اسنادی انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی ها نشان می دهد که شناسایی سبک یادگیری غالب هر دانش آموز می تواند در انتخاب روش های تدریس مناسب، افزایش انگیزه یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی نقش مهمی ایفا کند. این پژوهش تاکید دارد که به جای استفاده از روش های یکنواخت تدریس، بهره گیری از شیوه هایی متنوع و سازگار با سبک های یادگیری مختلف می تواند اثربخشی فرآیند آموزش را به طور چشمگیری افزایش دهد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع کیفی بوده و با استفاده از تحلیل اسنادی (Documentary Analysis) انجام گرفته است. در این روش، با بررسی و تحلیل منابع معتبر علمی، پایان نامه ها، مقالات پژوهشی و گزارش های علمی مرتبط با سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی، سعی شده است روابط و الگوهای موجود شناسایی و تحلیل شوند. این مطالعه بدون انجام نمونه گیری میدانی انجام شده و هدف آن تولید دانش نظری و تقویت مبانی علمی در حوزه طراحی آموزشی است.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، نظریه کلب ، عملکرد تحصیلی ، آموزش فردی ، تحلیل اسنادی ، یادگیری تجربی