از کلاس سنتی تا کلاس خلاق؛ بازاندیشی نقش معلم در پرورش نسل نوآور

تحولات سریع اجتماعی، فرهنگی و فناورانه در قرن بیست ویکم، نظام های آموزشی را با چالشی بزرگ برای تربیت نسلی خلاق، پرسشگر و نوآور مواجه ساخته است. در این میان، نقش معلم از انتقال دهنده ی صرف دانش به تسهیل گر یادگیری، الهام بخش نوآوری و همراه تحول خواه دانش آموزان تغییر یافته است. مقاله حاضر با عنوان «از کلاس سنتی تا کلاس خلاق؛ بازاندیشی نقش معلم در پرورش نسل نوآور»، به بررسی تغییر نگرش نسبت به نقش معلم در فرآیند آموزشی پرداخته و بر ضرورت طراحی محیط هایی پویا، مشارکتی و مسئله محور برای رشد خلاقیت و نوآوری در دانش آموزان تاکید دارد. پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی–تحلیلی و مرور ادبیات نظری، نشان می دهد که معلمانی که خودباور، منعطف، خلاق و تسهیل گر هستند، می توانند فضای یادگیری را از حالت سنتی و ایستا به محیطی پویا و نوآورانه تبدیل کنند. همچنین یافته ها حاکی از آن است که بهره گیری از روش های تدریس فعال، یادگیری مبتنی بر پروژه، تلفیق فناوری با آموزش و ایجاد فرصت هایی برای تفکر انتقادی و تصمیم گیری، نقش کلیدی در تقویت نوآوری در دانش آموزان ایفا می کند. در پایان مقاله، راهکارهایی برای ارتقای نقش معلم در این گذار فرهنگی–آموزشی ارائه شده است که شامل توانمندسازی حرفه ای معلمان، بازنگری در برنامه های درسی تربیت معلم و ایجاد نظام حمایتی برای نوآوری در کلاس درس می باشد. این پژوهش بر اهمیت بازاندیشی در مفهوم «معلم موفق» در دنیای امروز تاکید دارد و نقش کلیدی او را در شکوفاسازی سرمایه انسانی آینده روشن می سازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری خلاق ، نوآوری آموزشی ، نقش معلم ، کلاس مشارکتی ، آموزش فعال ، تربیت نسل آینده