راهبردهای نوین آموزشی مبتنی بر بازی درمانی و فعالیت های تعاملی به منظور بهبود فرایند یادگیری در دانش آموزان بیش فعال

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی است که بر رفتار، تمرکز، عملکرد تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان تاثیر منفی می گذارد. این اختلال، به ویژه در محیط مدرسه، چالش هایی جدی برای دانش آموزان، معلمان و والدین ایجاد می کند. در سال های اخیر، پژوهشگران و متخصصان حوزه تعلیم و تربیت به دنبال راهبردهای نوینی بوده اند تا با بهره گیری از روش های تعاملی و خلاقانه، فرآیند یادگیری را برای این گروه از دانش آموزان تسهیل و موثرتر سازند. در این میان، بازی درمانی و فعالیت های تعاملی به عنوان ابزارهای نوآورانه و موثر برای بهبود تمرکز، کاهش بی قراری و افزایش مشارکت دانش آموزان با اختلال ADHD مورد توجه قرار گرفته اند.این مقاله مروری با هدف بررسی اثربخشی راهبردهای آموزشی مبتنی بر بازی درمانی و یادگیری تعاملی، بر مبنای مطالعات منتشر شده بین سال های ۱۳۷۹ تا ۱۴۰۲ تدوین شده است. منابع مورد بررسی شامل مقالات علمی پژوهشی، پایان نامه ها و مستندات ارائه شده در همایش های معتبر داخلی است که از پایگاه هایی همچون سیویلیکا و نشریات تخصصی داخلی گردآوری شده اند. نتایج مرور پژوهش ها نشان می دهد که بهره گیری از بازی درمانی، به ویژه در قالب رویکردهای ساختاری و شناختی-رفتاری، تاثیر قابل توجهی در بهبود مهارت های توجه، کنترل هیجان، اضطراب و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بیش فعال دارد. همچنین، یادگیری تعاملی با فراهم سازی بستر همکاری، ارتباط و تعامل بین فراگیران، می تواند موجب انگیزش بیشتر و تثبیت بهتر یادگیری شود.با توجه به یافته ها، توصیه می شود راهبردهای مذکور به عنوان بخش مکمل برنامه های آموزشی رسمی در مدارس، به ویژه در سطوح ابتدایی، مورد استفاده قرار گیرند تا فضای آموزشی برای دانش آموزان بیش فعال اثربخش تر و حمایت گرانه تر باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال بیش فعالی/نارسایی توجه ، بازی درمانی ، یادگیری تعاملی ، راهبردهای نوین آموزشی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، تمرکز ، مشارکت در یادگیری