نقش قصه در شکل گیری نگرش مثبت به مدرسه در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

در همه قرون گذشته، قصه وسیله ای برای رفع نیازهای روانی کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان بوده است. به عقیده روان شناسان رشد، قصه تنها یک محرک روانی و شنیداری نیست بلکه کارکردهای فراوانی برای مخاطبان خود دارد. از جمله اینکه آن ها از طریق قصه با محیط پیرامون خود آشنا می شوند. هر قصه ای می تواند فضایی را به وجود آورد که بچه ها هنگام رویارویی با نمونه های واقعی، رفتاری مناسب از خود نشان می دهند. قصه به بچه ها در درک بهتر ارتباط ها کمک می کند. با توجه به اینکه قصه گویی یکی از بهترین و مهم ترین راه های ارتباط نزدیک و تعامل سازنده بین معلم و دانش آموز است و استفاده از این شیوه در آموزش به ماندگاری بهتر و ارتقای کیفیت یادگیری منجر می شود، این نوشتار با هدف تاکید بر ضرورت احیای قصه گویی در حوزه آموزش به این موضوع مهم در باب اهمیت یادگیری از طریق قصه می پردازد.این مقاله به بررسی نقش قصه و داستان گویی در شکل گیری نگرش مثبت به مدرسه در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی می پردازد. نتایج نشان می دهد که قصه ها می توانند به عنوان ابزاری موثر در ایجاد انگیزه و علاقه به یادگیری عمل کنند. از طریق داستان ها، دانش آموزان می توانند با مفاهیم آموزشی به شیوه ای جذاب و قابل فهم آشنا شوند که این امر به تقویت نگرش مثبت آنها نسبت به مدرسه کمک می کند.

کلیدواژه ها:

قصه ، نگرش مثبت ، مدرسه ، دانش آموزان ، دوره دوم ابتدایی