نقش قصه و داستان در آموزش اخلاق و مفاهیم دینی به دانش آموزان مقطع ابتدایی

هنر و دین از مقوله هایی هستند که از آغاز آفرینش انسان تاکنون همگام با یکدیگر حیات و هستی بشر را درنوردیده اند . این پیوند و پیوستگی از آن روست که دین و هنر، هر دو، ریشه در پنهان جان و مایه در عمق هستی انسان و جهان دارند و باگوش دل می توان راز «فطره الله التی فطر الناس علیها» را از آنها باز شنید. بنابراین همچنان که دین، مقدس است و متعالی، هنر نیز ریشه در قداستها و تعالی جویی های انسان دارد و به همان سان که «دیانت» بدون دستگیری پیامبران به کژی و کاستی می گراید، «هنرمندی» نیز بی رهنمود خدای هنر و هستی به بیراهه می رود. از سوی دیگر، ادبیات و هنرهای ادبی از دیرباز یکی از مهم ترین و متداول ترین شاخه های هنر به شمار می آمده اند و حتی با ظهور هنرهای جدید، هنوز هم از رواج و رونق نیفتاده اند. یکی از مصادیق بارز هنرهای ادبی قصه می باشد قصه همواره منعکس کننده دیدگاه انسان درباره جهان و عوامل ناشناخته پیرامون او و وسیله انتقال و آموزش آداب و سنن، اعتقادات، و تاریخ یک نسل به نسل های دیگر بوده است. با قصه نه تنها می توان انسان را با میراث های فرهنگی و آداب جامعه خود و جهان آشنا ساخت و قدرت تفکر او را پرورش داد، بلکه می توان زمینه خود سازی و جامعه سازی را در او برانگیخت. بنابر این در این مقاله با نگاه روان شناختی تاثیر قصه های مذهبی و قرآنی برکودکان که طلایه داران آینده هستند اهمیت قصه را درتربیت آنان مورد بررسی قرارمی دهد.

کلیدواژه ها:

قصه ، داستان ، مفاهیم دینی ، دانش آموزان ابتدایی