بررسی تاثیر بازخورد کلامی، بازخورد اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در فرایند تدریس و یادگیری

در این مقاله به بررسی تاثیر بازخورد کلامی، بازخورد اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در فرایند تدریس و یادگیری می پردازیم. بازخورد در زنجیره سنجش و ارزشیابیی توصیفی نقش کلیدی داشته و حمایت سنجش کیفی به آن وابسته است . اهمیت وجود بازخورد به خودی خود تا حدی است که برخی وجود آن را مهمتر از ماهیت و محتوای اطلاعات بازخورد می دانند . نوسان های موجود در فعالیت ها و یادگیری ، بازخورد های پیوسته در سمت و سوی انتظارات آموزشی قرار می گیرد؛ به سخن دیگر بازخورد است که ارزشیابی را در خدمت یادگیری بهتر قرار می دهد . بازخورد از نتایج ارزشیابی پرونده فعالیت به یادگیرندگان ، وظیفه مهم و ضروری است این بازخورد چیزی از ارائه یک نمره به فرد و کار وی می باشد تهیه یک گزارش مختصر و مکتوب توسط مربی و شرح جنبه های قوت و ضعف کار و تهیه نیمرخی از توانایی ، خصوصیات و مهارتهای دانش آموز و مشخص ساختن اهداف و خط سیر بعدی رشد فراگیر و ادامه ی مسیر و یادگیری او همه می تواند حاصل ارزشیابی کار و ارائه بازخورد به افراد باشد در حال حاضر این مرحله از کار از اهمیت زایدی برخوردار است . همه اقدامات صورت گرفته توسط معلم ، فراگیر ، والدین ، دوستان و همکلاسی ها باشد . به هر حال استفاده صحیح و به جا ازبازخورد های توصیفی به ویژه نوع کتبی آن که ارتباط بین معلم و دانش آموز را بهبود می بخشد و در عین مثبت بودن به شخصیت کودکان نیز احترام می گذارد .

کلیدواژه ها:

بازخورد کلامی ، بازخورد اجتماعی ، مهارتهای ارتباطی ، تدریس ، یادگیری