نقش ساختار ذهنی در درک مفاهیم جدید: رویکردی مبتنی بر یادگیری معنادار در کلاس درس

درک عمیق و ماندگار مفاهیم در نظام آموزشی، همواره یکی از دغدغه های اصلی معلمان و پژوهشگران تربیتی بوده است. نظریه یادگیری معنادار دیوید آزوبل، با تاکید بر پیوند مطالب جدید با دانش پیشین، بستری موثر برای تثبیت اطلاعات و تسهیل انتقال یادگیری فراهم می سازد. در این رویکرد، یادگیری زمانی معنا می یابد که مطالب جدید به صورت منطقی و منسجم به ساختار شناختی موجود در ذهن دانش آموز متصل شوند. این پژوهش با هدف تحلیل کارکردهای این نظریه در طراحی آموزشی، به بررسی نحوه سازمان دهی محتوا، نقش پیش سازمان دهنده ها و اهمیت دانش قبلی در فرایند یادگیری می پردازد. یافته ها نشان می دهند که به کارگیری اصول یادگیری معنادار منجر به درک بهتر، افزایش انگیزه یادگیرنده و تثبیت مطالب در حافظه بلندمدت می شود. درنتیجه، این رویکرد می تواند الگویی موثر برای معلمان در طراحی برنامه های درسی و تدریس مفاهیم پیچیده به شمار رود.واژگان کلیدی: یادگیری معنادار، درک مفاهیم، ساختار ذهنی