ویژگی های رشدی، خلق و خو، شیوه های فرزندپروری و ناملایمات روانی اجتماعی در کودکان

هوالحکیم شر بزرگ این نیست که مردم خدا را نمی شناسند، خطر بزرگتر آن است که چیزی را جای خدا قرار دهند که خدانیست.مشکل خانواده ها این است که تربیت را نمی شناسند و چیزی را جای تربیت قرار داده اند که تربیت نیست؛ زیرا که تعلیم و تربیت هنر است و برای دستیابی به این هنر باید در چهار چوب خاصی عمل کرد و ذوق و شوق هنری داشت. اگر تعلیم و تربیت علم بود و با قوانین خاص، طبق اصول علمی قابل تدریس بود، هیچ جامعه ای با مشکل گناه و خلافکاری روبرو نمی شد؛ همه مصلحان و حتی انبیا و اولیا و سردمداران کشورها خواهان جامعه ای آرمانی و جوانان و نوجوانان قانونگرا و صالح هستند، اما این امر میسر نیست؛ زیرا هنر تربیت را فقط افرادی دارند که چهار چوب آن را بدانند و بتوانند آن را صحیح اجرا کنند.نکته دیگر این که تربیت، خاص خانواده نیست، جامعه، مدرسه و شخصیت فرد در آن دخیل هستند، پس اگر خانواده و مدرسه هماهنگ باشند، می توانند اثر جامعه را کمرنگ نمایند، حتی وراثت و ژنهای مختلف می توانند در شکل گیری شخصیت و نوع تربیت اثر بگذارند، چنانچه بررسی ها نشان داده وجود ژن الکل در بدن می تواند انسان را به سوی الکلیسم سوق دهد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، رشدی ، خلق و خو ، روانی اجتماعی