نقش اختلال های یادگیری و آموزشی در فعالیت های آموزشی مدارس

اختلالات یادگیری که به عنوان ناتوانی های یادگیری نیز شناخته می شوند، مجموعه ای از شرایط عصبی هستند که بر توانایی فرد در کسب، پردازش، تفسیر، ذخیره یا تولید اطلاعات به شیوه ای معمولی تاثیر می گذارند. در واقع این طور هم می توانیم بگوییم که دانش آموزانی با اختلال یادگیری، متفاوت از دیگران می شنوند، می بینند و درک می کنند. این اختلالات می توانند در مهارت های یادگیری مانند خواندن، نوشتن، ریاضیات و ارتباطات اختلال ایجاد کنند، به این طریق دانش آموزان در مدرسه و خانه دچار چالش می شوند. یکی از عوامل نبود موفقیت تحصیلی در دانش آموزان، وجود اختلالات یادگیری در آنان است که منجر به افت تحصیلی، کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس و ترک تحصیل آن ها می شود. برچسب های «عقب مانده»، «تنبل» و غیره به این قبیل دانش آموزان آن ها را از ادامه تحصیل بازمی دارد و لطمه های جبران ناپذیری از نظر روانی و اقتصادی به کودک و خانواده و نظام آموزش و پرورش کشور وارد خواهد کرد. از آنجا که دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، جزو بچه های در معرض خطر و شکننده محسوب می شوند، آموزش و پرورش باید از این افراد پشتیبانی کند و یک سپر دفاعی برای آنان باشد.همچنین نظام اجتماعی نیز باید از آنان حمایت و مراقبت کند. برای کاهش آمار بالای مبتلایان به این اختلالات و عوارض جانبی، ضرورت دارد معلمان با این اختلالات آشنایی پیدا کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال ، آموزش ، معلم ، مدرسه ، یادگیری ، دانش آموزان