تحلیل چالش های آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه

آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه یکی از مهم ترین چالش های نظام های آموزشی معاصر است که مستلزم نگاهی جامع، چندبعدی و انسانی به تفاوت های فردی و توانایی های متنوع دانش آموزان می باشد. این پژوهش با هدف تحلیل چالش های موجود در فرآیند آموزش این گروه از دانش آموزان، به بررسی موانع ساختاری، آموزشی، فرهنگی و روان شناختی در مدارس پرداخته است. روش تحقیق این مطالعه کیفی بوده و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان، مدیران مدارس، والدین و کارشناسان آموزش و پرورش استثنایی انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که عدم آمادگی معلمان برای پاسخگویی به نیازهای ویژه، کمبود منابع و تجهیزات آموزشی مناسب، ضعف در برنامه ریزی درسی تطبیقی، نگرش های منفی جامعه و مدارس نسبت به توانایی های این دانش آموزان، و همچنین کم توجهی به بهداشت روان و حمایت های مشاوره ای، از جمله مهم ترین موانع در مسیر تحقق آموزش فراگیر و موثر برای دانش آموزان با نیازهای ویژه هستند. همچنین نتایج نشان می دهد که سیاست های فعلی آموزش و پرورش در بسیاری از موارد فاقد انسجام و رویکرد جامع نگر به نیازهای آموزشی این گروه است. در پایان، بر اساس یافته ها، پیشنهادهایی برای بهبود شرایط آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه ارائه شده است که از آن جمله می توان به توانمندسازی معلمان از طریق آموزش های تخصصی، طراحی محیط های یادگیری انعطاف پذیر، تقویت همکاری بین حوزه ای و ترویج فرهنگ پذیرش و احترام به تفاوت ها اشاره کرد. این مطالعه تاکید دارد که دستیابی به آموزش عادلانه و با کیفیت برای همه، بدون شناسایی و رفع چالش های موجود در مسیر آموزش افراد با نیازهای ویژه، ممکن نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

آموزش فراگیر ، نیازهای ویژه ، موانع آموزشی ، سیاست گذاری آموزشی ، معلمان ، توانمندسازی