اثر بخشی آموزش مهارت های سخنوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های سخنوری بر بهبود توانمندی های ارتباطی و افزایش اعتماد به نفس در افراد بزرگسال است. سخنوری به عنوان یکی از ارکان اصلی ارتباط انسانی، نقش مهمی در تعاملات اجتماعی، حرفه ای و تحصیلی ایفا می کند. پژوهش حاضر با رویکردی شبه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل بزرگسالان ۱۸ تا ۳۵ ساله در شهر تهران بود که به صورت داوطلبانه در دوره های آموزش سخنوری شرکت کردند. نمونه گیری به روش در دسترس انجام گرفت و ۶۰ نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.آموزش مهارت های سخنوری طی ۸ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای شامل موضوعاتی نظیر فن بیان، کنترل اضطراب، زبان بدن، ساختاردهی محتوا، تعامل با مخاطب و بداهه گویی برگزار شد. ابزارهای گردآوری داده شامل پرسشنامه اعتماد به نفس روزنبرگ و پرسشنامه مهارت های ارتباطی (CCQ) بودند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند.نتایج نشان داد که آموزش مهارت های سخنوری تاثیر معناداری بر افزایش مهارت های ارتباطی و ارتقای اعتماد به نفس در گروه آزمایش داشته است (p<۰.۰۱). همچنین، شرکت کنندگان گزارش کردند که پس از پایان دوره، توانایی بیشتری در بیان ایده ها، مدیریت اضطراب در موقعیت های جمعی، و تعامل موثر با دیگران داشته اند.بر این اساس، آموزش سخنوری می تواند به عنوان ابزاری موثر در توانمندسازی افراد در حوزه های مختلف زندگی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می شود این آموزش ها در نظام های آموزشی رسمی و غیررسمی گنجانده شود تا از سنین پایین تر، مهارت های کلامی افراد تقویت گردد.

کلیدواژه ها:

مهارت های سخنوری ، فن بیان ، اعتماد به نفس ، مهارت های ارتباطی ، آموزش بزرگسالان ، اضطراب اجتماعی