نقش طراحی فضای فیزیکی کلاس در تقویت یادگیری مشارکتی در دوره ابتدایی

طراحی فضای فیزیکی کلاس درس به عنوان یکی از عوامل محیطی موثر در کیفیت یادگیری، نقشی اساسی در شکل گیری تعاملات اجتماعی، انگیزش تحصیلی و سبک های یادگیری دانش آموزان دارد. در سال های اخیر، با تغییر رویکردهای آموزشی از آموزش محور به یادگیر محور، اهمیت یادگیری مشارکتی در دوره ابتدایی افزایش یافته است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر طراحی فضای فیزیکی کلاس بر تقویت یادگیری مشارکتی در دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. در این مطالعه، نحوه چیدمان میز و صندلی ها، میزان انعطاف پذیری فضا، دسترسی به منابع آموزشی، نور و رنگ محیط، و وجود فضاهای گروهی مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری شامل مدارس ابتدایی شهر کرمانشاه بوده و داده ها از طریق مشاهده میدانی، پرسش نامه معلمان، و مصاحبه با دانش آموزان گردآوری و تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که کلاس هایی با چیدمان باز و قابل تغییر، فضاهای گفت وگو و همکاری، و محیط بصری مناسب به طور معناداری به افزایش تعامل دانش آموزان، بهبود مهارت های ارتباطی و تقویت حس همکاری در فرآیند یادگیری منجر می شوند. این یافته ها بر ضرورت بازنگری در طراحی فضاهای آموزشی ابتدایی به منظور تقویت یادگیری مشارکتی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی فضای کلاس ، یادگیری مشارکتی ، محیط یادگیری ، آموزش ابتدایی ، مدارس کرمانشاه