تحلیل نقش برنامه ریزی راهبردی در مدیریت زیرساخت های فناورانه مدارس و تاثیر آن بر عدالت یادگیری دانش آموزان

با توجه به تحولات سریع فناوری و تاثیر آن بر تمامی جوانب زندگی انسان ها، یکی از مهم ترین حوزه هایی که از این تحولات بهره مند شده، نظام آموزشی است. استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات ICT در مدارس، به ویژه در جهت بهبود فرآیندهای تدریس و یادگیری، یکی از اساسی ترین مسیرها برای تحقق عدالت آموزشی و کاهش شکاف های موجود در دسترسی به آموزش باکیفیت است. برنامه ریزی راهبردی در مدیریت زیرساخت های فناورانه در مدارس می تواند نقشی کلیدی در بهبود عدالت یادگیری ایفا کند. استفاده موثر از فناوری ها در مدارس، به ویژه با تکیه بر برنامه ریزی های راهبردی، می تواند به کاهش شکاف های آموزشی و فراهم کردن فرصت های برابر برای تمامی دانش آموزان کمک کند. استفاده از ابزارهای نوین مانند هوش مصنوعی، یادگیری مبتنی بر داده ها و سیستم های آموزشی آنلاین می تواند به معلمان کمک کند تا فرآیند تدریس و ارزیابی را شخصی سازی کرده و به نیازهای ویژه هر دانش آموز پاسخ دهند. مفهوم مدیریت منابع فناوری در مدارس به ویژه در کشورهای در حال توسعه و مناطق محروم، نقشی حیاتی در کاهش نابرابری ها دارد. در این تحقیق به چالش های موجود در مسیر پیاده سازی این فناوری ها نیز اشاره شده است؛ از جمله کمبود منابع مالی، آموزش ناکافی معلمان در استفاده از فناوری های جدید، و مشکلات مربوط به دسترسی به اینترنت و تجهیزات آموزشی در برخی مناطق. در این زمینه، سیاست گذاران و مدیران آموزش و پرورش باید به طور خاص به تامین منابع مالی برای ارتقای زیرساخت های فناورانه، آموزش معلمان و فراهم کردن دسترسی عادلانه به فناوری توجه کنند. برای تحقق عدالت آموزشی و بهبود کیفیت آموزش، لازم است که فناوری ها به گونه ای در نظام آموزشی به کار گرفته شوند که تمامی دانش آموزان، بدون توجه به پیشینه اجتماعی و اقتصادی، به فرصت های برابر برای یادگیری دسترسی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، مدیریت ، زیرساخت ، فناوری ، مدارس ، عدالت ، یادگیری ، دانش آموزان