نقش تعامل معنادار والدین با معلمان در بهبود انگیزش تحصیلی دانش آموزان

انگیزش تحصیلی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موفقیت و پیشرفت در نظام آموزشی، تحت تاثیر مجموعه ای از متغیرهای فردی، محیطی و اجتماعی قرار دارد. یکی از مولفه های موثر در این زمینه، تعامل معنادار بین والدین و معلمان است که می تواند نقش بسزایی در بهبود عملکرد تحصیلی، اعتماد به نفس و سلامت روانی دانش آموزان ایفا کند. این مقاله با هدف بررسی و تحلیل ابعاد مختلف تعامل والد-معلم و تاثیر آن بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان، به صورت تحلیلی-مروری تدوین شده است. در ابتدا، مفاهیم کلیدی همچون تعامل معنادار، انگیزش تحصیلی، و مشارکت خانواده-مدرسه تعریف و با استفاده از نظریه های روان شناسی و تربیتی نظیر نظریه دلبستگی، خودتعیین گری، مشارکت والدین و ارتباط موثر گوردون توماس، چارچوب نظری مقاله تبیین شده است. سپس با مرور پیشینه پژوهش های داخلی و خارجی، مشخص شد که همبستگی مثبتی میان تعامل والدین و معلمان و سطح انگیزش دانش آموزان وجود دارد. در ادامه، سازوکارهایی مانند افزایش درک متقابل از شرایط دانش آموز، ارتقای حمایت هیجانی، هم راستا شدن اهداف خانه و مدرسه و ایجاد احساس تعلق بررسی شد که همگی در جهت تقویت انگیزش تحصیلی نقش آفرین اند. همچنین مزایایی چون بهبود عملکرد تحصیلی و رفتاری، ارتقای جو روانی مدرسه و کاهش تعارضات تربیتی تبیین گردید. در بخش چالش ها، عواملی نظیر کمبود زمان، شکاف های فرهنگی و نبود ساختار مشخص ارتباطی تحلیل شد و راهکارهایی نظیر طراحی نظام ارتباطی ساختارمند، آموزش مهارت های ارتباطی، برنامه ریزی برای مشارکت والدین و تقویت فرهنگ مدرسه محور ارائه گردید. در پایان، بر ضرورت برنامه ریزی نظام مند برای ارتقای تعامل خانه و مدرسه در سیاست های آموزشی تاکید شد.

کلیدواژه ها:

تعامل والدین و معلمان ، انگیزش تحصیلی ، ارتباط خانه و مدرسه ، بهبود عملکرد دانش آموزان