تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی و حل تعارض در کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان

آسیب های اجتماعی در میان دانش آموزان، یکی از مهم ترین چالش هایی است که نظام های آموزشی و خانواده ها با آن روبرو هستند. این آسیب ها طیف وسیعی از مشکلات رفتاری و روانی از جمله خشونت، پرخاشگری، قلدری، انزوای اجتماعی و افت تحصیلی را در بر می گیرد که می تواند پیامدهای مخربی بر رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. فقدان یا ضعف در مهارت های ارتباطی و حل تعارض به عنوان ریشه های اصلی بسیاری از این مشکلات شناخته می شوند. ارتباط موثر، سنگ بنای تعاملات اجتماعی سالم است و توانایی حل مسالمت آمیز اختلافات، از بروز بسیاری از رفتارهای پرخطر جلوگیری می کند. هدف از این مقاله مروری، بررسی جامع تاثیر آموزش این مهارت ها در کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان است. این پژوهش با استفاده از روش مرور نظام مند، به تحلیل و ترکیب یافته های تحقیقات پیشین می پردازد تا مکانیسم هایی را که از طریق آن ها آموزش مهارت های ارتباطی و حل تعارض می توانند به کاهش آسیب های اجتماعی منجر شوند، روشن سازد. یافته های این مرور نشان می دهد که برنامه های آموزشی متمرکز بر این مهارت ها، به طور قابل توجهی به تقویت همدلی، افزایش خودآگاهی، بهبود توانایی ابراز وجود، و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و ناسازگارانه در دانش آموزان کمک می کنند. این آموزش ها با فراهم آوردن ابزارهای لازم برای تعاملات اجتماعی سازنده و مدیریت موثر اختلافات، نه تنها به دانش آموزان کمک می کنند تا در محیط مدرسه و جامعه خود با چالش ها کنار بیایند، بلکه محیطی امن تر حمایت کننده تر را نیز برای آنان فراهم می آورند. نتایج حاصل از این بررسی، بر ضرورت یکپارچه سازی آموزش های نظام مند مهارت های ارتباطی و حل تعارض در برنامه درسی مدارس، به ویژه در مقاطع ابتدایی و متوسطه، تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، حل تعارض ، آسیب های اجتماعی ، دانش آموزان ، خشونت