حروف اضافه جهت دار و حوزه حرکت در معناشناسی شناختی

این مقاله به بررسی حروف اضافه جهت دار و حوزه حرکت در معناشناسی شناختی می پردازد. با توجه به اهمیت یادگیری زبان های مختلف در دنیای امروز، چالش های متعددی در این زمینه وجود دارد. این مقاله به شناسایی و تحلیل حروف اضافه جهت دار و حوزه حرکت در معناشناسی شناختی می پردازد. روش انجام این تحقیق توصیفی است به این صورت که ابتدا داده های زبان فارسی که حداقل شامل یک حرف اضافه است، از متون نوشتاری معتبر و فرهنگ های لغت چاپی و واژه های فارسی زبانان استخراج شده و بر پایه الگوی "چندمعنایی قاعده مند" و ابزارها و معیارهای ارائه شده در این الگو برای بررسی داده ها به منظور شناسایی معانی مجزا و متمایز هر حرف اضافه از داده ها استفاده می شود. یافته های تحقیق نشان می دهد که رویدادهای حرکتی در زبان فارسی عمدتا از طریق حرکت نشانگر است. افعالی که معنی دارند جهت حرکت دارند و همراه با نسبی بیان می شوند که جهت حرکت را نیز به نوعی نشان می دهد

کلیدواژه ها:

حروف اضافه جهت دار ، افعال حرکتی ، زبان فارسی ، معناشناسی شناختی