بررسی تاثیر شیوه راهبری مدیر بر عملکرد معلمان و نتایج تحصیلی دانش آموزان

در دهه های اخیر، نقش رهبری آموزشی در ارتقای کیفیت نظام های آموزشی به یکی از مهم ترین محورهای پژوهش در حوزه آموزش وپرورش تبدیل شده است. سبک های راهبری مدیران مدارس به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود عملکرد معلمان و نتایج تحصیلی دانش آموزان شناخته می شوند. هدف اصلی این مقاله، بررسی تاثیر شیوه های مختلف راهبری مدیران – به ویژه رهبری آموزشی، رهبری تحول آفرین و رهبری مشارکتی – بر عملکرد معلمان و دستاوردهای تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی است. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل اسنادی و مرور نظام مند منابع علمی انجام شده و تمرکز اصلی آن بر بررسی پژوهش های بین المللی و معتبر با محوریت تاثیر سبک های رهبری مدرسه بر فرآیند یاددهی-یادگیری می باشد. نتایج بررسی نشان می دهد که راهبری موثر مدرسه، به ویژه رهبری تحول آفرین، می تواند نقش مهمی در ارتقاء انگیزش معلمان، افزایش تعهد سازمانی، رضایت شغلی و در نهایت ارتقای کیفیت تدریس ایفا کند . از سوی دیگر، سبک رهبری مشارکتی، با جلب مشارکت معلمان در تصمیم گیری ها، زمینه ای برای افزایش حس مالکیت و خودکارآمدی حرفه ای فراهم می سازد که بهبود عملکرد آموزشی را به دنبال دارد . همچنین، رابطه مثبت و معناداری میان سبک راهبری آموزشی مدیر و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دروس کلیدی مانند ریاضی و زبان گزارش شده است . بر این اساس، پژوهش حاضر با ارائه تحلیلی انتقادی از مطالعات پیشین، به شناسایی راهکارهایی برای ارتقاء کیفیت رهبری در مدارس پرداخته و اهمیت توسعه حرفه ای مدیران را در این زمینه برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

راهبری آموزشی ، رهبری تحول آفرین ، عملکرد معلمان ، پیشرفت تحصیلی ، سبک رهبری مدرسه