نقش حمایت عاطفی آموزگار ابتدایی در کاهش اضطراب و تقویت یادگیری در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری

این مقاله مروری به بررسی نقش حیاتی حمایت عاطفی آموزگاران ابتدایی در کاهش اضطراب و تقویت یادگیری در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری می پردازد. ناتوانی های یادگیری، که طیف وسیعی از چالش ها را در بر می گیرد، می تواند منجر به اضطراب شدید، کاهش عزت نفس و مشکلات تحصیلی در دانش آموزان شود. در این میان، حمایت عاطفی آموزگار به عنوان یک عامل محافظتی قدرتمند عمل می کند که می تواند تاثیرات منفی این ناتوانی ها را تعدیل کرده و به دانش آموزان کمک کند تا با چالش های خود کنار بیایند. هدف این مقاله، تبیین مکانیسم هایی است که از طریق آن ها حمایت عاطفی، اضطراب را کاهش داده و فرآیند یادگیری را تسهیل می کند. این مکانیسم ها شامل ایجاد محیطی امن و حمایت گر در کلاس درس، تقویت حس تعلق و پذیرش، و افزایش انگیزه درونی برای یادگیری است. همچنین، این مقاله به بررسی راهکارهای عملی برای آموزگاران به منظور ارائه حمایت عاطفی موثر می پردازد، از جمله توجه فردی به نیازهای دانش آموزان، تشویق و تقویت مثبت، و ایجاد فرصت هایی برای موفقیت. این مطالعه نشان می دهد که سرمایه گذاری بر روی آموزش و توسعه مهارت های حمایت عاطفی در آموزگاران ابتدایی، می تواند به طور قابل توجهی به بهبود رفاه روانشناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری کمک کند. نتایج این بررسی بر لزوم توجه بیشتر به جنبه های عاطفی یادگیری در برنامه های آموزشی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

حمایت عاطفی ، آموزگار ابتدایی ، اضطراب ، ناتوانی یادگیری ، تقویت یادگیری