انسان شناسی فرهنگی و آموزش و پرورش دینی از منظر قرآن و روایات

انسان شناسی به عنوان دانشی که ابعاد مختلف وجود انسان را بررسی می کند و به انسان شناسی علمی، عرفانی، فلسفی و نقلی قابل تقسیم است، نقش مهمی در درک فرهنگ و تربیت دارد. در این راستا، انسان شناسی فرهنگی به طور خاص بر مطالعه رفتارها، باورها و ساختارهای اجتماعی تاکید می کند و چارچوبی جامع برای تحلیل مسائل آموزشی ارائه می دهد. این پژوهش به بررسی ارتباط میان انسان شناسی و آموزش و پرورش دینی از منظر قرآن و روایات می پردازد. آموزش و پرورش دینی، به عنوان بخشی از تربیت جامع، نیازمند توجه به ابعاد مادی و معنوی انسان است و از طریق پیوند عمیق با انسان شناسی، می تواند به رشد اخلاقی و اجتماعی فرد و جامعه کمک کند. این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و جمع آوری داده ها و اطلاعات به روش کتابخانه ای و با مراجعه به کتب، مقالات و منابع اینترنتی صورت گرفته است. این پژوهش نشان می دهد که استفاده از مفروضات فرهنگی در آموزش، روشی موثر برای انطباق یادگیری با واقعیات زندگی و تحقق عدالت اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

انسان شناسی ، انسان شناسی فرهنگی ، آموزش و پرورش دینی