تاثیر محیط مدرسه بر شکل گیری رفتارهای اجتماعی مثبت و پیشگیری از ناهنجاری های رفتاری

محیط مدرسه به عنوان یک نهاد اجتماعی ثانویه، نقش محوری در شکل گیری شخصیت، رفتارهای اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان ایفا می کند. این محیط، فراتر از صرفا مکانی برای آموزش دانش، بستر مناسبی برای یادگیری مهارت های زندگی، تعاملات اجتماعی، و کسب هنجارهای اخلاقی و اجتماعی فراهم می آورد. رفتارهای اجتماعی مثبت، شامل همدلی، همکاری، احترام متقابل، حل تعارض و مسئولیت پذیری، از جمله اهداف مهم تربیتی مدارس محسوب می شوند. در مقابل، ناهنجاری های رفتاری نظیر پرخاشگری، قلدری، انزوا و بی انضباطی، می توانند سلامت روان دانش آموزان را به خطر انداخته و مانع از رشد سالم اجتماعی آن ها شوند. این مقاله مروری با هدف بررسی جامع تاثیر محیط مدرسه بر شکل گیری رفتارهای اجتماعی مثبت و پیشگیری از ناهنجاری های رفتاری تدوین شده است. در این پژوهش، عوامل مختلف محیطی مانند روابط معلم-دانش آموز، جو کلاس درس، مشارکت والدین، قوانین و مقررات مدرسه، و برنامه های آموزشی مرتبط با مهارت های اجتماعی مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج مطالعات نشان می دهند که یک محیط مدرسه ای ایمن، حمایت گر، مشارکت جو و با قواعد روشن، می تواند به طور قابل توجهی به تقویت رفتارهای اجتماعی مثبت و کاهش بروز ناهنجاری های رفتاری کمک کند. همچنین، تاکید بر آموزش مهارت های اجتماعی و زندگی به دانش آموزان، نقش مهمی در ارتقای سلامت روان و سازگاری اجتماعی آن ها دارد. این مقاله به بحث در مورد استراتژی های موثر برای ایجاد چنین محیطی در مدارس می پردازد و راهکارهایی عملی برای مدیران، معلمان و والدین ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

محیط مدرسه ، رفتارهای اجتماعی مثبت ، ناهنجاری های رفتاری ، پیشگیری ، سلامت روان