اثرات هوش هیجانی بر رفتار تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان

هوش هیجانی (EI) به توانایی شناسایی، درک، مدیریت و بهره برداری از هیجانات خود و دیگران اطلاق می شود. این ویژگی در رفتار تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان نقش بسزایی دارد. تحقیقات نشان می دهد که دانش آموزانی که هوش هیجانی بالاتری دارند، در زمینه های مختلف تحصیلی موفق تر عمل می کنند. این دانش آموزان قادر به مدیریت استرس و اضطراب های مرتبط با تحصیل هستند، از این رو در مواجهه با چالش ها و مشکلات تحصیلی بهتر عمل می کنند.از منظر اجتماعی، هوش هیجانی موجب بهبود مهارت های ارتباطی و تعاملات میان فردی می شود. دانش آموزانی که از هوش هیجانی بالاتری برخوردارند، توانایی بیشتری در شناسایی احساسات دیگران دارند و می توانند واکنش های خود را در تعاملات اجتماعی به گونه ای مدیریت کنند که موجب تقویت روابط اجتماعی می شود. این ویژگی همچنین به آن ها کمک می کند تا در محیط های گروهی و تیمی با اعتماد به نفس بیشتری عمل کنند.مجموعه ای از مهارت های هوش هیجانی مانند همدلی، خودآگاهی، خودتنظیمی و مهارت های اجتماعی می تواند بر عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی تاثیر مثبتی بگذارد. دانش آموزان با هوش هیجانی بالا معمولا در مواجهه با مشکلات اجتماعی مانند اختلافات یا تنش ها، راه حل های موثری پیدا می کنند و در نتیجه در محیط های مدرسه ای روابط بهتری برقرار می کنند.نتایج این پژوهش ها نشان می دهند که برنامه های آموزشی که بر توسعه هوش هیجانی تمرکز دارند، می توانند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان کمک کنند. در نهایت، این ویژگی می تواند در شکل دهی به شخصیت های سالم و موفق در آینده تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، رفتار تحصیلی ، تعاملات اجتماعی ، مهارت های ارتباطی