پژوهش نوین در حوزه روان شناسی یادگیری و تاثیر آن بر آموزش ابتدایی

هدف از انجام این مقاله بررسی پژوهش نوین در حوزه روان شناسی یادگیری و تاثیر آن بر آموزش ابتدایی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. پیشرفت های نوین در روان شناسی یادگیری، تاثیر بسزایی بر نظام های آموزشی، به ویژه در دوره ابتدایی، داشته اند. در سال های اخیر، نظریه های نوین مانند یادگیری سازنده گرایانه، یادگیری مبتنی بر مغز و رویکردهای شناختی-رفتاری، توجه ویژه ای به فرآیندهای ذهنی یادگیرندگان در سنین پایه داشته اند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مفاهیم نوین روان شناسی یادگیری بر کیفیت آموزش در مقطع ابتدایی انجام شده است. با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مرور مطالعات جدید، نتایج نشان می دهد که به کارگیری اصولی چون فعال سازی یادگیری خودتنظیمی، تقویت انگیزش درونی، و طراحی تجارب یادگیری معنادار، می تواند موجب افزایش درک مفهومی، انگیزش تحصیلی و مشارکت فعال دانش آموزان شود. در پایان، پیشنهاداتی برای معلمان و برنامه ریزان درسی ارائه شده است تا از یافته های روان شناسی یادگیری برای بهبود روش های تدریس در آموزش ابتدایی بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

روان شناسی یادگیری ، آموزش ابتدایی ، یادگیری سازنده گرا ، خودتنظیمی ، انگیزش درونی ، یادگیری مبتنی بر مغز ، روش های نوین تدریس.