تاثیر فناوری های نوین بر کاهش فاصله های یادگیری

در عصر حاضر، فناوری های نوین نقشی بی بدیل در تحول فرآیندهای آموزشی ایفا می کنند و به عنوان ابزاری توانمند برای کاهش فاصله های یادگیری میان دانش آموزان و دانشجویان در جوامع مختلف شناخته می شوند. نابرابری های آموزشی ناشی از عوامل اقتصادی، جغرافیایی، فرهنگی و اجتماعی از جمله مهم ترین چالش های نظام های آموزشی هستند که موجب ایجاد شکاف در کیفیت و دسترسی به آموزش می گردند. در این راستا، فناوری هایی نظیر آموزش الکترونیکی، هوش مصنوعی، یادگیری مبتنی بر تلفن همراه، واقعیت مجازی و افزوده، و پلتفرم های یادگیری آنلاین به عنوان راهکارهایی موثر برای فائق آمدن بر این چالش ها معرفی شده اند.هدف این مقاله، بررسی تاثیر فناوری های نوین بر کاهش فاصله های یادگیری و تحلیل نقش آن ها در ارتقای عدالت آموزشی است. در این پژوهش، با رویکردی تحلیلی و با استناد به مطالعات داخلی و خارجی، به بررسی نمونه های موفق بهره گیری از فناوری در محیط های آموزشی پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از ابزارهای فناورانه، موجب گسترش دسترسی به منابع آموزشی، تسهیل فرایندهای یاددهی-یادگیری، شخصی سازی محتوا متناسب با نیازهای فردی یادگیرندگان، و افزایش مشارکت دانش آموزان می گردد. همچنین، این فناوری ها امکان آموزش را برای اقشار محروم، مناطق دورافتاده و افرادی با نیازهای ویژه فراهم کرده اند.با این حال، چالش هایی نظیر شکاف دیجیتال، کمبود زیرساخت های مناسب، ضعف در مهارت های دیجیتال معلمان و دانش آموزان، و نبود سیاست گذاری جامع در زمینه بهره برداری از فناوری های نوین، همچنان به عنوان موانعی جدی در مسیر تحقق آموزش فراگیر مطرح هستند. در پایان، مقاله پیشنهادهایی برای سیاست گذاران آموزشی ارائه می دهد تا از ظرفیت های فناوری در جهت تحقق عدالت آموزشی بهره گیری موثرتری صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، فاصله های یادگیری ، عدالت آموزشی ، آموزش الکترونیکی ، شکاف دیجیتال