بررسی تعامل معلم و دانش آموز در محیط های مجازی

با گسترش فناوری های نوین و تحول در نظام های آموزشی، محیط های یادگیری مجازی به یکی از اصلی ترین بسترهای آموزشی در قرن بیست و یکم تبدیل شده اند. در این زمینه، تعامل میان معلم و دانش آموز به عنوان یکی از ارکان کلیدی در فرآیند یاددهی-یادگیری در محیط های مجازی، اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. هدف این مقاله بررسی ابعاد مختلف تعامل معلم و دانش آموز در بستر آموزش مجازی و تاثیر آن بر کیفیت یادگیری و انگیزه تحصیلی دانش آموزان است.مطالعه حاضر با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و از طریق مرور ادبیات نظری و تحقیقات پیشین به بررسی شاخص های تعامل موثر پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که کیفیت تعامل در محیط های مجازی متاثر از عواملی همچون مهارت ارتباطی معلم، استفاده از ابزارهای تعاملی مانند چت، ویدئو کنفرانس، تالارهای گفتگو و همچنین پاسخ گویی به موقع و بازخورد سازنده است. همچنین، وجود فضای یادگیری امن، حمایتگر و پاسخ گو از سوی معلم، نقش موثری در افزایش مشارکت فعال دانش آموزان دارد.نتایج پژوهش حاکی از آن است که تعامل موثر معلم و دانش آموز در محیط های مجازی نه تنها موجب بهبود عملکرد تحصیلی می شود، بلکه می تواند حس تعلق، اعتماد و انگیزش درونی دانش آموزان را نیز افزایش دهد. بر این اساس، پیشنهاد می شود در طراحی برنامه های آموزشی مجازی، به توانمندسازی معلمان در زمینه مهارت های ارتباطی، استفاده از ابزارهای دیجیتال تعاملی و ایجاد فضای یادگیری مثبت و پشتیبان توجه ویژه ای شود. این امر می تواند به ارتقای کیفیت آموزش مجازی و دستیابی به اهداف آموزشی در شرایط نوین کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

تعامل معلم و دانش آموز ، آموزش مجازی ، انگیزه تحصیلی ، کیفیت یادگیری ، محیط یادگیری دیجیتال ، ارتباط آموزشی