نقش جغرافیای فرهنگی در طراحی محتوای آموزشی متناسب با نیازهای روستایی

یکی از چالش های اساسی نظام های آموزشی، طراحی محتوای آموزشی متناسب با شرایط فرهنگی و جغرافیایی مخاطبان است. در مناطق روستایی، نادیده گرفتن ویژگی های جغرافیای فرهنگی منجر به گسست میان محتوا و زندگی واقعی دانش آموزان می شود. این مقاله به بررسی نقش جغرافیای فرهنگی در تدوین محتوای آموزشی برای جوامع روستایی می پردازد و نشان می دهد که درک عمیق از زبان، باورها، ارزش ها، سبک زندگی، اقلیم، و اقتصاد محلی می تواند به تولید محتوای آموزشی موثرتر و کاربردی تر کمک کند. از طریق تحلیل منابع علمی و نمونه های میدانی، مقاله تاکید می کند که آموزش زمانی می تواند تحول آفرین باشد که در بستر فرهنگی بومی شکل گیرد. در نتیجه، توصیه می شود سیاست گذاران آموزشی در تدوین برنامه های درسی به مولفه های فرهنگی و بومی توجه ویژه داشته باشند تا آموزش با زیست جهان دانش آموزان هم راستا شود.

کلیدواژه ها:

جغرافیای فرهنگی ، محتوای آموزشی ، آموزش روستایی ، بومی سازی آموزش ، نیازهای آموزشی ، برنامه ریزی درسی