نقش لباس های سنتی ایرانی در توسعه پایدار صنعت پوشاک: بازآفرینی طرح های قدیمی برای دنیای مدرن

لباس های سنتی ایرانی به عنوان بخشی از میراث فرهنگی کشور، می توانند نقشی موثر در توسعه پایدار صنعت پوشاک ایفا کنند. این پژوهش به بررسی ظرفیت های بازآفرینی طرح های قدیمی لباس های ایرانی برای تطبیق با نیازهای دنیای مدرن می پردازد. هدف مطالعه، تحلیل نحوه ترکیب اصول طراحی سنتی با فناوری های نوین جهت کاهش اثرات زیست محیطی و تقویت اقتصاد پایدار در صنعت پوشاک است. روش پژوهش شامل بررسی تطبیقی نمونه های موفق از بازآفرینی طرح های سنتی، تحلیل داده های مرتبط با مصرف منابع در تولید پوشاک و مصاحبه با طراحان مد ایرانی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهند که ادغام طراحی سنتی با رویکردهای مدرن نه تنها موجب حفظ ارزش های فرهنگی می شود، بلکه زمینه ساز توسعه پایدار از نظر اقتصادی و زیست محیطی خواهد بود. در نتیجه، پیشنهاد می شود سیاست گذاران و فعالان صنعت پوشاک با بهره گیری از الگوهای طراحی سنتی، راهکارهای عملی برای تولید پوشاک پایدار ارائه دهند و از ظرفیت های هنر ایرانی در بازار جهانی بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

لباس های سنتی ایرانی ، توسعه پایدار ، صنعت پوشاک ، طراحی مدرن ، بازآفرینی طرح ها