تحلیل راهبردی توسعه ژئومورفوتوریسم پایدار روستایی با تاکید بر مدیریت پایدار سرزمین (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان گرمسار)

ژئومورفوتوریسم روستایی یکی از دریچه های نوین در حوزه مطالعات گردشگری روستایی و ژئومورفولوژی است که به­عنوان زیرشاخه ای از گردشگری روستایی، ظرفیت های بالقوه زیادی را برای توسعه روستا و پایداری منابع طبیعی دارا می باشد. این شاخه از گردشگری با ترکیب نمودن مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی، توان های بالقوه ای را در راستای برنامه ریزی گردشگری روستایی پایدار عرضه می نماید. این پژوهش با هدف شناخت ژئومورفوسایت های جاذب گردشگر و ارائه راهبردهای مناسب جهت توسعه ژئومورفوتوریسم در شهرستان گرمسار انجام شده است. در این پژوهش از مدل SWOT بهره گرفته شده است. تجزیه ­و ­تحلیل داده ها بیانگر این واقعیت است که جمع امتیاز عوامل قوت، ۳۳/۲ و جمع امتیاز نقاط ضعف ۷۱/۰ است و هم­چنین امتیاز نهایی عوامل فرصت ۳۸/۳ و عوامل تهدید ۹/۰ می باشد. می توان نتیجه گرفت که نقاط قوت و فرصت ها بر نقاط ضعف و تهدیدات در زمینه موضوع مورد بحث غلبه دارد؛ از ­این ­رو راهبردهای تهاجمی که بهره گیری از نقاط قوت و فرصت هاست جهت توسعه ژئومورفوتوریسم در روستاهای منطقه توصیه می شود. با توجه به نتیجه پژوهش، توسعه صنعت گردشگری مبتنی بر ژئومورفوسایت ها به عنوان یک صنعت درون زا، زمانی اتفاق می افتد که یک برنامه یکپارچه، هدفمند و آینده نگر وجود داشته باشد و دولت، بخش خصوصی و سازمان های مردم ­نهاد در کنار مردم محلی به­ صورت هماهنگ و یکپارچه در راستای اهداف توسعه گردشگری در زمینه های مختلف بازاریابی، اطلاع رسانی، بهبود شرایط حمل ­و ­نقل، بهبود شرایط اقامتی و... قدم بردارند. مطابق با نتایج به دست آمده از ماتریس QSPM، اولویت اول با SO۲ (تقویت و افزایش ارائه خدمات و امکانات در منابع گردشگری باتوجه به استانداردهای ملی و بین المللی) می باشد که نشان دهنده اهمیت امکانات، خدمات و تسهیلات برای جذب گردشگر و بازگشت دوباره گردشگر به منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

ژئومورفوسایت ، مدل SWOT ، ماتریس QSPM ، شهرستان گرمسار