شناسایی راهبردهای مدیریت تعارض در دانشگاه ها

چکیده پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهبردهای مدیریت تعارض در دانشگاه ها انجام شد. این پژوهش به روش کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش مدیران و معاونین مشغول به فعالیت در دانشگاه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و بر اساس آن، با ۱۰ نفر از مدیران و معاونین دانشگاه ها مصاحبه بعمل آمد، به دلیل ماهیت اکتشافی پژوهش از روش مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل داده های پدیدارشناختی استفاده شد. با بررسی تجارب زیسته مدیران و معاونین دانشگاهی از معنا و مفهوم تعارض و چالش ها و راهکارها از بطن این مفاهیم با روش کدگذاری باز، ۳ مضمون اصلی و ۱۰ زیرمضمون فرعی را شناسایی شد. مضامین اصلی شامل: معنا و مفهوم تعارض، چالش های مدیریت تعارض و راهکارهای حل تعارض هستند. برای معنا و مفهوم تعارض سه زیرمضمون فرعی شامل: عدم تمایل به پذیرش آیین نامه، تضادمنافع، ناسازگاری سیستماتیک و ساختاری و برای چالش های مدیریت تعارض: سه زیر مضمون فرعی شامل: تعارض در نحوه تدریس و ارزیابی اساتید، بی توجهی به نظرات دانشجویان، نبود عدالت سازمانی و برای راه حل های تعارض چهار زیر مضمون فرعی: وضع و ابلاغ قوانین و مقررات، مصالحه، شفاف سازی، پاداش و تنبیه شناسایی گردید. مدیران و معاونین دانشگاه ها از مولفه های وضع و ابلاغ قوانین و مقررات، مصالحه، شفاف سازی، پاداش و تنبیه برای مدیریت تعارض استفاده می کنند. شفاف سازی در سازمان، انتقال انتظارات نقش به زیردستان، همتایان و افراد خارج از سازمان است که سهم مهمی در عملیات های واحد کاری دارند.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، مدیریت ، مدیریت تعارض ، دانشگاه