تاثیر هوش مصنوعی در تدریس آموزش ابتدایی

در سال های اخیر، فناوری هوش مصنوعی به یکی از مولفه های تاثیرگذار در تحول نظام های آموزشی جهان تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش و تاثیر هوش مصنوعی در تدریس دوره آموزش ابتدایی انجام شده و تلاش دارد ضمن تبیین مزایا، چالش ها و الزامات به کارگیری این فناوری، پیشنهادهایی برای بهبود فرآیند تدریس ارائه دهد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مرور نظام مند منابع علمی و تجربی منتشر شده در بازه زمانی ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ است. یافته های پژوهش نشان می دهد که استفاده هوشمندانه از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند به شخصی سازی آموزش، افزایش تعامل میان معلم و دانش آموز، بهبود ارزشیابی، و ارتقاء کیفیت تدریس منجر شود. با این حال، بهره برداری موثر از این فناوری نیازمند تامین زیرساخت های فنی، توانمندسازی معلمان، و تولید محتوای بومی سازی شده است. نتیجه گیری نهایی پژوهش بر این نکته تاکید دارد که هوش مصنوعی باید به عنوان ابزاری تحول آفرین، نه تزئینی، در نظام آموزش ابتدایی ایران مورد توجه قرار گیرد. این مطالعه می تواند زمینه ساز طراحی سیاست های آینده نگرانه در راستای توسعه آموزش هوشمند در مدارس ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، هوش مصنوعی ، تدریس نوین ، یادگیری شخصی سازی شده ، تحول آموزشی.