بررسی رابطه اعتماد به نفس بیش از حد مدیران با اظهارنظر حسابرس و خاتمه فعالیت حسابرس با تاکید بر توانایی مدیریتی و کمیته حسابرسی

محصول نهایی حسابرسی یک واحد تجاری، گزارشی است که در آن، حسابرسان نظر خود را نسبت به اوضاع مالی صاحب کار و برنامه های آنان بیان می کنند. حسابرسان در موقعیتی هستند که مدیران واقعا بیش از حد اعتماد به نفس را از مدیران بسیار شایسته تشخیص می دهند. این مدیران، بیش از حد به توانایی های مدیریتی خود باور داشته باشند و تصمیمات نامعقولی اتخاذ کرده در این موقعیت حسابرسان، برنامه های مدیریت را غیر قابل اعتماد می دانند لذا، تصمیم به صدور اظهار نظر تعدیل شده می گیرند. اما، اگر حسابرسان متقاعد شوند که این مدیران به خاطر داشتن صلاحیت است و به این نتیجه برسند که برنامه های مدیریت برای غلبه بر تردید اساسی در مورد توانایی شرکت مشتری کافی است، به صدور گزارش تعدیل نشده می پردازد. از طرفی، زمانی که حسابرس از رفتارهای حسابداری شرکت پشتیبانی نمی کند یا نظر حسابرسی تعدیل شده صادر می کند، احتمال بیشتری وجود دارد که یک شرکت رابطه خود را با حسابرس خاتمه دهد. بنابراین، تعارض بین مدیریت و حسابرس پس از صدور اظهارنظر تعدیل شده، زمانی که مدیریت ظاهرا بیش از حد مطمئن است، تشدید می شود و بنابراین احتمال برکناری حسابرس توسط صاحبکار بیشتر است. همچنین، وقتی شرکت دارای کمیته حسابرسی مستقل تر است، حسابرسان پس از صدور اظهار نظر تعدیل شده، کمتر احتمال دارد که اخراج شوند. این نشان می دهد که وقتی یک کمیته حسابرسی قوی وجود دارد، مدیریت نسبت به تصمیمات شرکتی اختیار کمتری دارد. اما در نبود شواهد علمی و تجربی مناسب، پژوهش حاضر به بررسی رابطه اعتماد به نفس بیش از حد مدیران با اظهارنظر حسابرس و خاتمه فعالیت حسابرس با تاکید بر توانایی مدیریتی و کمیته حسابرسی می پردازد. در همین راستا نمونه ای مشتمل بر ۱۱۷ شرکت پذیرفته در بورس اوراق بهادار طی بازه زمانی ۱۳۹۳ - ۱۳۹۹ انتخاب و آزمون شده است. نتایج با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که با افزایش بیش اعتمادی مدیران، میزان اظهار نظر غیرمقبول شرکت افزایش پیدا می کند و توانایی مدیریتی تاثیری بر این ارتباط ندارد.

کلیدواژه ها:

بیش اطمینانی مدیران ، اظهار نظر حسابرس ، تغییر و چرخش حسابرس ، کمیته حسابرسی ، توانایی مدیران