بررسی رابطه بین پذیرش بانکداری الکترونیک و نگرش

این پژوهش به بررسی رابطه میان پذیرش بانکداری و نگرش می پردازد. این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انجام گردید و برای سنجش پذیرش بانکداری الکترونیک که شامل پنج مولفه سهولت استفاده، سودمندی ادراکی، اعتماد، قصد استفاده و امنیت می باشد از پرسشنامه استاندارد پذیرش فناوری دیویس(۱۹۸۹) استفاده شد. دومین عامل مورد بررسی پرسشنامه استاندارد نگرش دیویس(۱۹۸۹) است که شامل دو مولفه ی جزء احساسی و آمادگی در عمل می باشد.در این پژوهش از روش های آمار توصیفی(تنظیم جدول داده ها، رسم نمودارها، محاسبه میانگین، انحراف استاندارد) استفاده شد. همچنین به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از روش های آمار استنباطی به عنوان روش اصلی تحلیل داده ها استفاده می گردد. از جمله روش استنباطی تحلیل عاملی می باشد. مدل مفهومی تحقیق با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد برازش قرار گرفت. خروجی مربوط به تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار Amos می باشد. نتایج نشان داد که نگرش تاثیر مستقیمی بر پذیرش بانکداری الکترونیک دارد. برای آزمون فرضیه ها تعداد ۴۴۳ نفر از مشتریان بانکداری الکترونیک بانک ملت مورد بررسی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

بانکداری الکترونیک ، نگرش ، پذیرش بانکداری