تاثیر فعالیت های مشارکتی بر ساخت هویت اجتماعی دانش آموزان

هویت اجتماعی به عنوان مفهومی پیچیده و چندوجهی، هسته اصلی درک فرد از جایگاه خود در جامعه و روابطش با دیگران است. در دوره نوجوانی، دانش آموزان در مرحله ای حساس از رشد قرار دارند که شکل گیری هویت اجتماعی در آن نقش حیاتی ایفا می کند. این مقاله مروری به بررسی جامع و تحلیلی تاثیر فعالیت های مشارکتی بر فرآیند ساخت هویت اجتماعی در دانش آموزان می پردازد. فعالیت های مشارکتی، شامل طیف گسترده ای از تجارب آموزشی و اجتماعی هستند که در آن ها دانش آموزان به صورت فعالانه در تعامل با همسالان و بزرگسالان در محیط های گروهی شرکت می کنند. این فعالیت ها می توانند از پروژه های گروهی کلاسی، فعالیت های ورزشی و هنری، تا مشارکت در تصمیم گیری های مدرسه و خدمات اجتماعی را در بر گیرند. هدف اصلی این پژوهش، تبیین سازوکارهایی است که از طریق آن ها مشارکت فعال در این فعالیت ها، به تقویت حس تعلق، توسعه مهارت های اجتماعی، پذیرش نقش های اجتماعی، افزایش خودکارآمدی جمعی و در نهایت، شکل گیری یک هویت اجتماعی مثبت و سازنده کمک می کند. این مقاله همچنین به بررسی مبانی نظری مرتبط با هویت اجتماعی و مشارکت، از جمله نظریه های اریکسون، تاجفل و ترنر، و ویگوتسکی می پردازد و ارتباط آن ها را با یافته های تجربی موجود روشن می سازد. یافته ها حاکی از آن است که محیط های مشارکتی، بستری غنی برای آزمایش نقش های اجتماعی، درک متقابل و درونی سازی ارزش ها و هنجارهای گروهی فراهم می آورند که همگی از عوامل کلیدی در ساخت هویت اجتماعی هستند. این پژوهش بر اهمیت طراحی و اجرای هدفمند فعالیت های مشارکتی در نظام آموزشی برای تسهیل رشد جامع دانش آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های مشارکتی ، هویت اجتماعی ، دانش آموزان ، رشد اجتماعی ، آموزش و پرورش