بهینه سازی روشهای آزمایشگاهی و مطالعا مقدماتی سیتوژنتیک برخی از اکوتیپهای گل محمدی (Rosa damascene Mill) در ایران

گل محمدی یکی از مهمترین گیاهان بومی ایران است که به عنوان یک گیاه زینتی- دارویی، جایگاه ویژه ای در کشور دارد. لذا توجه به برنامه های اصلاحی این گیاه، امری ضورری و مهم تلقی می گردد. یکی از اساسی ترین برنامه های اصلاحی گل محمدی، مطالعات سیتولوژی و تعیین ژنوم و فرمول ژنومی اکوتیپهای مختلف آن در کشور می باشد که تا کنون مطالعات زیادی در این زمینه صورت نگرفته است. لذا به منظور تعیین بهترین پروتکل برای انجام مطالعات ستوژنتیک گل محمدی، آزمایشی بر روی سه اکوتیپ کاشان، آذران و کرمانشاه در دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1390 انجام گرفت. برهمکنشی از تیمارهای مختلف پیش تیمار (شامل 8- هیدروکسی کینولین 0/002 مولار، کلسیسین 0/01، 0/05 و 0/1 مولار، آلفا- برمونفتالین 1 درصد)، هیدرولیز (محلول 1 و 5 نرمال اسیدکلریدریک به ترتیب در دمای 60 و 25 درجه) و رنگ آمیزی (رنگ استواورسئین، استوکارمن و هماتوکسیلین)، تحت زمانهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بین پیشتیمارهای مختلف، بیشترین وضوح عکس در تیمار 8- هیدروکسیکینولین به مدت 4/30 و 4 ساعت بدست آمد. در حالیکه بیشترین تعداد سلول در مرحله ی پیشمتافاز، در پیشتیمار کلشیسین 0/05 و 0/1 مولار به ترتیب در مدت زمان 4/45 و 3/30 ساعت مشاهده گردید. در بین تیمارهای هیدرولیز، اسید کلریدریک 5 مولار به مدت 50 دقیقه بهترین تیمار بود و کرموزومها در نگ استاورسئین 2 درصد به مدت 36 ساعت بهترین رنگ گیری را داشتند. یافته های فوق در بررسی و تجزیه و تحلیل مطالعات کاریوتیپی اکوتیپهای مختلف گل محمدی مورد استفاده قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

گل محمدی ، کاریوتیپ ، استوارورسئین ، 8- هیدروکسیکینولین ، ایران