راهکارهای شهرداریها در کنترل تغییرات کاربرد اراضی شهری

امروزه کنترل تغییرات کاربرد اراضی شهری و تخریب محیط زیست، نابودی جنگل و بیابان زایی از مهم ترین مسائل کشورهای جهان است، از این رو برای دستیابی به رشد اقتصادی توام با حفظ محیط زیست، لازم است به گسترش شهرنشینی به عنوان یکی از عوامل اصلی تخریب محیط زیست توجه بیشتری شود، به طوری که بنابر اعلام سازمان ملل متحد تا سال ۲۰۵۰ حدود ۷۰ درصد جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی خواهند کرد و انتظار می رود جمعیت ساکنان شهرها از ۴.۴ میلیارد نفر در سال ۲۰۲۰ تا سال ۲۰۵۰ به ۶.۷ میلیارد نفر افزایش یابد، با افزایش جمعیت در شهرها و بالا رفتن مصرف انرژی برای ساخت وساز، حمل ونقل، تولیدات صنعتی و تقاضا برای کالاهای مصرفی، ردپای کربن هم افزایش می یابد. در نتیجه می توان گفت با سیر روز افزون مهاجرت روستانشینان به شهرها مواجه هستیم و با مشکلات و پیامدهای ناشی از این مهاجرت، دست و پنجه نرم می کنیم، این مهاجران هم در مبدا و هم در مقصد، مسائل و مشکلات متعددی مانند بروز نابسامانی های متعدد ناشی از فشار بر منابع و امکانات محدود جوامع شهری، کمبود فضای زیستی و آموزشی و آلودگی هوا و محیط زیست و در نتیجه تغییرات کاربری اراضی را به وجود آورده است. تغییر کاربری اراضی کشاورزی بدون دریافت مجوز های لازم از نهاد های مربوطه در ایران جرم محسوب می شود. طبق ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها، هرگونه تغییر غیرمجاز در این زمین ها ممنوع است و افرادی که این اقدام را انجام دهند، تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، مصرف انرژی ، تغییرات ارضی