نقش برنامه ریزی درسی مبتنی بر توانمندی های فردی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف از انجام این مقاله بررسی نقش برنامه ریزی درسی مبتنی بر توانمندی های فردی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. هدف از این پژوهش بررسی نقش برنامه ریزی درسی مبتنی بر توانمندی های فردی در بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. در نظام های آموزشی نوین، توجه به تفاوت های فردی و شناسایی استعدادها و توانایی های خاص هر دانش آموز، به عنوان یکی از اصول بنیادین یادگیری موثر شناخته می شود. برنامه ریزی درسی که بر اساس توانمندی های فردی صورت گیرد، می تواند موجب افزایش انگیزه، مشارکت فعال تر در فرایند یادگیری و در نهایت بهبود عملکرد تحصیلی شود. در این مطالعه با بهره گیری از روش توصیفی–تحلیلی، تاثیر انطباق محتوای درسی، شیوه های تدریس و ارزشیابی با ویژگی های فردی دانش آموزان بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که استفاده از رویکرد فردمحور در برنامه ریزی درسی نقش بسزایی در ارتقاء کیفیت یادگیری، تقویت خودکارآمدی و بهبود نتایج تحصیلی دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی و معلمان با بازنگری در طراحی برنامه های درسی، زمینه شکوفایی استعدادهای دانش آموزان را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، توانمندی های فردی ، پیشرفت تحصیلی ، تفاوت های فردی ، یادگیری فردمحور ، خودکارآمدی دانش آموزان.