طراحی مرکز دانشگاهی در راستای ارتقای کیفیت زندگی افراد با نیازهای ویژه(مورد پژوهشی : دانشگاه ویژه ناشنوایان در شهرک غرب)

افراد معلول در گروه بندی های متفاوتی قرار دارند و ناشنوایان در گروه معلولان حسی قرار گرفته اند. در یک تعریف عام و کلی می توان اظهار داشت که ناشنوایی به معنای نزول حس شنوایی به سطحی می رسد که به روش های پزشکی و آزمایشگاهی برای مشخص شدن دارد. ناتوانی در دریافت اطلاعات بوسیله حس شنوایی را ناشنوایی گویند (Legacy resource from NICHCY,2010). واژه کم شنوا افراد با مقداری از توانایی شنوایی را توصیف میکند که ممکن است از ابزارهای کمک شنوایی استفاده نمایند یا ننمایند (Deaf children Australia,2012). ناشنوایی و کاهش شنوایی غالبا بیش تر از سایر معلولیت ها وناتوانی های جسمانی به علت عدم ارتباط این گونه افراد با دیگران است. که موجبات انزوا و گوشه گیری را در فرد ایجاد می کند و غالبا به موجب آنکه افراد شنوا و ناشنوا تمایزی ندارند مشکلات برای ناشنوایان دوچندان می شود. ناشنوایان و کم شنوایان وابستگی شدیدی به حس لامسه خود دارند و به همین خاطر نحوه ارتباط داشتن آنان با محیط پیرامونی خود از روش گفتار خوانی با زبان اشاره است، فهم و درک فضایی دگرگونی نسبت به دیگران دارند. در حقیقت محیط های آموزشی و پژوهشی در ارتقای سطح آموزش و یادگیری آنان بسیار حائز اهمیت است. به همین علت نیاز مبرم به طراحی فضاهای آموزشی طبق نیازهای خاص این افراد ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

ناشنوایان ، طراحی فضا ویژه ناشنوایان ، فضای آموزشی ناشنوایان