معرفی مناطق مستعد جهت توسعه کشت چند گونه گیاه داروییدر حوضه آبریز دریاچه نمک

این پژوهش با هدف تعیین تناسب اکولوژیک چند گونه دارویی در حوضه آبریز دریاچه انجام شد. پژوهش شامل جمعآوری و بازسازی عناصر اقلیمی (دماهای حداقل و حداکثر)، برآورد سهم کشاورزی از منابع آبی به تفکیک هر دشت، برآورد نیاز آبی گیاه، تعیین بی الن رطوبتی، تهیه لایه تحمل به شوری، تهیه لایههای مطلوبیت و عدم مطلوبیت کشت و در نهایت رویهمگذاری لایهها و تولید اراضی زراعی مناسب برای کشت این گیاهان بود. نتایج نشان داد، کشت گیاهان دارویی سنبلالطیب، رزماری، رازیانه، نعنا، نعنافلفلی، کاسنی، گل گاوزبان و به لیمو در سطح دشتهای حوضه آبریز دریاچه نمک به دلیل وجود حداقل یک عامل محدودیت زا با وضعیتهای نامطلوب یا نیمه مطلوب روبرو است. کشت گیاهان دارویی زعفران، آویشن، بابونه، گل محمدی، کنگر و شیرینبیان در بیشتر اراضی تحت کشت حوضه آبریز دریاچه نمک مطلوب یا بسیار مطلوب ارزیابی شده است. گیاهان دارویی همچون بادرنجبویه، اسطوخودوس، زرشک و زیره سبز در بخشهایی از اراضی کشاورزی حوضه آبریز دریاچه نمک وضعیت مطلوب یا بسیار مطلوب دارد. در مورد گیاهانی مانند بهلیمو، رازیانه، رزماری و کاسنی که عامل محدودکننده اصلی تنشهای سرمایی است، کشت گلخانهای توصیه می شود. تحت شرایط گلخانهای کشت این گیاهان در بیشتر اراضی از وضعیت نامطلوب به نیمه مطلوب، مطلوب یا بسیار مطلوب شیفت خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، آستانه اکولوژیک ، دریاچه نمک