ذخیره گاه طبیعی پده (Populus euphratica) در منطقه مرنجاب - آران و بیدگل

این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های Populus euphratica در برخی از رویشگاه های طبیعی ایران انجام شد. درختان پده با مقاومت نسبتا بالا در برابر شرایط تنش محیطی مانند خشکی، شوری، گرما و سرما توانسته اند اثرات اکولوژیکی و زیست محیطی منحصر به فردی در مناطق مختلف اقلیم خشک و نیمه خشک داشته باشند. درختان پده با توسعه زمین های کشاورزی با چالش مواجه شده و متاسفانه برخی از کشاورزان آنها را ریشه کن کرده اند. همچنین حضور دام در توده های طبیعی این درختان می تواند زادآوری را مختل کند و نتوانند احیا شوند و در نتیجه از بین بروند. عامل دیگری که این درختان را تهدید می کند، قطع چوب درختان برای تهیه هیزم و نیازهای چوبی توسط روستاییان است. یکی از توده های مهم پده در ایران که رو به انقراض است، مرنجاب در نزدیکی شهر آران و بیدگل و کاشان در شمال استان اصفهان است. درختان پده به دلیل زیستگاه ضعیف و تهدیدات انسانی نمی توانند احیا شوند و اندک زادآوری توسط دام و به خصوص شترچرا می شود و توده در معرض خطر انقراض قرار دارد. توصیه می شود این توده منحصر به فرد در دل ماسه زار که به صورت خودرو و بدون نیاز به آبیاری باقی مانده است به منظور حفظ ژرم پالسم و ذخیره گاه ژنتیکی مورد حفاظت و حمایت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تخریب ، ذخایر ژنتیکی ، آران ، Populus euphratica