استفاده از داستان پردازی در آموزش تاریخ

استفاده از داستان پردازی در آموزش تاریخ یکی از روش های نوین و موثر در فرآیند یادگیری است که می تواند به طور چشمگیری در فهم و به خاطر سپردن اطلاعات تاریخی به دانش آموزان کمک کند. این روش آموزشی، به دلیل جنبه های جذاب و سرگرم کننده اش، باعث می شود که یادگیری تاریخ برای دانش آموزان ملموس تر و جذاب تر شود. داستان پردازی نه تنها به کودکان کمک می کند تا مفاهیم تاریخی را بهتر درک کنند، بلکه می تواند به توسعه مهارت های تفکر انتقادی و تحلیلی آن ها نیز کمک نماید. پژوهش ها نشان می دهند که داستان پردازی در کلاس های درس به ویژه در سطح ابتدایی، به تقویت یادگیری و حافظه دانش آموزان کمک می کند (حسینی، ۱۳۹۷؛ عباسی، ۱۳۹۶). علاوه بر این، داستان ها با ساختار روایت گونه خود، اطلاعات تاریخی را در قالبی جذاب و قابل درک برای کودکان ارائه می دهند که این امر موجب تسهیل فرآیند یادگیری می شود (رضایی، ۱۳۹۵). از دیگر مزایای استفاده از داستان پردازی در آموزش تاریخ، می توان به توانمندسازی دانش آموزان در ارتباط گیری با مفاهیم پیچیده تاریخی و انتقال آن ها به زندگی روزمره اشاره کرد (موسوی، ۱۳۹۸). به طور کلی، استفاده از این روش به عنوان یک ابزار آموزشی می تواند به رشد شناختی و افزایش علاقه مندی دانش آموزان به درس تاریخ منجر شود.

کلیدواژه ها:

داستان پردازی ، آموزش تاریخ ، یادگیری ، تفکر انتقادی ، حافظه