اهمیت و رفع موانع خلاقیت در سیستم های آموزش و پرورش

این مقاله به بررسی اهمیت خلاقیت در سیستم های آموزش و پرورش و موانع پیش روی آن می پردازد. خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های قرن بیست و یکم، نقش کلیدی در توسعه فردی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. با این حال، سیستم های آموزشی سنتی اغلب به روش های تدریس و ارزشیابی مبتنی بر حفظیات تمرکز دارند که مانع از پرورش خلاقیت در دانش آموزان می شود. در این مقاله، موانع اصلی خلاقیت در مدارس از جمله ساختارهای سخت گیرانه، نبود فضای آزاد برای بیان ایده ها و محدودیت های منابع بررسی شده است. همچنین، به نقش معلمان و مدیران مدارس در ایجاد محیط های آموزشی که بتوانند خلاقیت را تقویت کنند، پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که با تغییر در روش های تدریس، افزایش حمایت از فعالیت های نوآورانه و فراهم کردن فرصت هایی برای تجربه های جدید، می توان موانع خلاقیت را کاهش داد. این مقاله پیشنهاداتی را برای رفع این موانع ارائه می دهد و بر اهمیت پرورش خلاقیت به عنوان یک مهارت کلیدی در سیستم های آموزش و پرورش تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، آموزش و پرورش ، موانع خلاقیت ، روش های تدریس ، نوآوری در مدارس