تحلیل و بررسی نقش بازی در پرورش مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان

بازی به عنوان یکی از ابزارهای مهم آموزشی، نقش موثری در پرورش مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ایفا می کند. این پژوهش به تحلیل و بررسی تاثیر بازی های آموزشی و فعالیت های گروهی در تقویت تعاملات اجتماعی و رشد عاطفی کودکان می پردازد. پژوهش های پیشین نشان می دهند که بازی می تواند به بهبود مهارت هایی نظیر حل مسئله، همکاری و همدلی منجر شود. به علاوه، کودکان در فضای بازی یاد می گیرند که به احساسات خود و دیگران توجه کنند و آن ها را مدیریت کنند. این مقاله با بررسی نقش بازی های ساختارمند و بازی های آزاد به این نتیجه می رسد که هر دو نوع بازی تاثیرات مثبتی بر تعاملات اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دارند. بازی های گروهی می توانند موجب افزایش حس اعتماد به نفس و توانایی مدیریت تعارضات شوند. به طور کلی، استفاده از بازی در فرآیند یادگیری می تواند زمینه ای مناسب برای رشد همه جانبه اجتماعی و عاطفی دانش آموزان فراهم آورد. در نهایت، نتایج این پژوهش نشان می دهد که بهره گیری از بازی های هدفمند در محیط های آموزشی می تواند به طور معناداری مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان را بهبود بخشد و زمینه را برای یادگیری موثرتر و پایدارتر فراهم کند.

کلیدواژه ها:

بازی ، مهارت های اجتماعی ، مهارت های عاطفی ، دانش آموزان ، یادگیری اجتماعی