بررسی تاثیر پرخاشگری و خشم بر انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

پرخاشگری و خشم از جمله رفتارهای مخرب و پیچیده ای هستند که می توانند تاثیرات منفی گسترده ای بر جنبه های مختلف زندگی افراد، به ویژه دانش آموزان، داشته باشند. انگیزه پیشرفت تحصیلی، به عنوان نیروی محرکه دانش آموزان برای یادگیری و کسب موفقیت در تحصیل، تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد که پرخاشگری و خشم می توانند از جمله مهم ترین این عوامل باشند. این مقاله مروری به بررسی جامع پژوهش های انجام شده در زمینه تاثیر پرخاشگری و خشم بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. هدف این مطالعه، تحلیل و جمع بندی یافته های موجود در این زمینه و ارائه تصویری روشن از چگونگی تاثیر این دو عامل بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. در این مقاله، ابتدا به تعریف مفاهیم کلیدی پرخاشگری، خشم و انگیزه پیشرفت تحصیلی پرداخته می شود. سپس، نظریه های مختلفی که به تبیین رابطه بین این متغیرها می پردازند، مورد بررسی قرار می گیرند. در ادامه، پژوهش های تجربی انجام شده در این زمینه، از جمله مطالعات همبستگی، آزمایشگاهی و مداخله ای، مرور و تحلیل می شوند. این بررسی شامل مطالعاتی است که به تاثیر انواع مختلف پرخاشگری (مانند پرخاشگری فیزیکی، کلامی و رابطه ای) و همچنین شدت و نحوه بروز خشم بر ابعاد مختلف انگیزه پیشرفت تحصیلی (مانند انگیزه درونی، انگیزه بیرونی، خودکارآمدی تحصیلی و اهداف پیشرفت) می پردازند. یافته های این بررسی نشان می دهند که پرخاشگری و خشم می توانند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر منفی بگذارند. پرخاشگری می تواند منجر به کاهش تمرکز، اختلال در یادگیری، کاهش تعاملات مثبت با همکلاسی ها و معلمان، و ایجاد محیطی ناامن و پرتنش در کلاس درس شود که همگی می توانند انگیزه دانش آموزان برای یادگیری و پیشرفت را کاهش دهند. خشم نیز با ایجاد احساسات منفی مانند ناامیدی، اضطراب و افسردگی، می تواند انگیزه و اشتیاق دانش آموزان به تحصیل را تحت تاثیر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، خشم ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، عملکرد تحصیلی ، مداخلات آموزشی ، روانشناسی تربیتی