اهمیت تربیت دینی بر مولفه ی شادکامی در دانش آموزان ابتدایی

شادکامی به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای روانشناختی انسان، نقش بسزایی در سلامت روان و شکوفایی استعدادهای کودکان دارد. تربیت دینی نیز به عنوان یک نظام ارزشی و اخلاقی، می تواند در تقویت ابعاد مختلف شادکامی در دانش آموزان موثر باشد. هدف از این مقاله مروری، بررسی و تحلیل پژوهش های انجام شده در زمینه تاثیر تربیت دینی بر مولفه های شادکامی در دانش آموزان دوره ابتدایی است. در این راستا، به بررسی ارتباط بین آموزه های دینی، باورها، و مناسک مذهبی با ابعاد مختلف شادکامی از جمله احساس رضایت از زندگی، امیدواری، معنا در زندگی، و روابط اجتماعی مثبت پرداخته می شود. در این مقاله مروری، با استفاده از کلیدواژه های مرتبط مانند "تربیت دینی"، "شادکامی"، "دانش آموزان ابتدایی"، و "سلامت روان" در پایگاه های اطلاعاتی معتبر به جستجوی مقالات و پژوهش های مرتبط پرداخته شده است. یافته های این مطالعه مروری نشان می دهد که تربیت دینی می تواند به طور معناداری بر مولفه های مختلف شادکامی در دانش آموزان ابتدایی تاثیرگذار باشد. آموزه های دینی با تقویت ارزش های اخلاقی، ایجاد احساس تعلق به جامعه، افزایش امیدواری و معنا در زندگی، و بهبود روابط اجتماعی، به افزایش سطح شادکامی در دانش آموزان کمک می کنند. بر اساس یافته های این مطالعه، تربیت دینی به عنوان یک عامل مهم در ارتقاء سطح شادکامی و سلامت روان دانش آموزان ابتدایی شناخته می شود. بنابراین، توجه به ابعاد مختلف تربیت دینی در مدارس و خانواده ها، می تواند به بهبود کیفیت زندگی و شکوفایی استعدادهای کودکان کمک کند.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، شادکامی ، دانش آموزان ابتدایی ، سلامت روان ، امیدواری ، معنا در زندگی